Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

'Εγκύκλιος 136η: Χριστούγεννα 2009







 Ἀριθ. Πρωτ. 98
Νύκτα Χριστουγέννων 2009
Ἐν τῷ Ἱερῷ Ἐπισκοπείῳ
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  136ῃ

 ΘΕΜΑ: «Ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη».

 Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
 Μέγα, ἀλλὰ καὶ ἀκατανόητο γιὰ τὴν περιωρισμένη ἀνθρώπινη φύση μας, τὸ Μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ - Λόγου, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
 « Ὁ ἀχώρητος παντὶ πῶς ἐχωρήθη ἐν γαστρί», ψάλλει ὁ ἱερὸς ὑμνωδὸς γεμᾶτος κατάπληξη. Ἐσύ, δηλαδή, ποὺ δὲν σὲ χωράει τὸ σύμπαν, πῶς χώρεσες μέσα στὴν γαστέρα τῆς Θεοτόκου ; Κι’ αὐτὴ εἶναι ἀπορία ὄχι μόνο τοῦ ὑμνωδοῦ, ἀλλὰ καὶ τοῦ κάθε πιστοῦ, ποὺ προσπαθεῖ μὲ τὴν σκέψη του νὰ τὴν ξεδιαλύνῃ. Ὅμως, πάλι ὁ ἴδιος ὁ ὑμνωδὸς θὰ δώσῃ τὴν ἀπάντηση : «Ὅπου Θεὸς βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξις». Ὅταν ὁ Θεὸς ἀποφασίσῃ κάτι, νικῶνται οἱ φυσικοὶ νόμοι. Δὲν καταργοῦνται, ἀλλὰ ὑπερβαίνονται. Ὅπως ἀκριβῶς συνέβη μὲ τὴν ἐνανθρώπιση τοῦ Δευτέρου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος.
-Β-
 Ἡ Παρθένος Μαριὰμ ἐξεπλάγη ὅταν ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ τῆς ἀνεκοίνωσε ὅτι θὰ γινόταν ἡ Μητέρα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. «Πῶς ἔσται μοι τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω ;» Ἀλλὰ ὁ Γαβριὴλ τὴν καθησυχάζει : «Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σὲ καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι» (Λουκ. α΄ 34-35). Μὲ τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θὰ πραγματοποιηθῇ αὐτὸ τὸ θαῦμα. Καὶ πρόσθεσε, «ὅτι οὐκ ἀδυνατήσει παρὰ τῷ Θεῷ πᾶν ρῆμα» (Λουκ. α΄ 37). Ὅταν δὲ ὁ δίκαιος Ἰωσήφ, ὁ προστάτης τῆς Ἁγίας Οἰκογενείας, ἀντελήφθη, ὅτι ἡ μνηστὴ του «πρὶν ἤ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα» (Ματθ. α΄ 18), ἦταν φυσικὸ νὰ δοκιμάσῃ ἀναστάτωση καὶ ταραχή, σὲ σημεῖο ποὺ σκέφθηκε «λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν» (Ματθ. α΄ 19), νὰ τὴν διώξῃ κρυφὰ γιὰ νὰ μὴ τὴν διαπομπέψῃ. Ὅμως ὁ Θεὸς τὸν καθησυχάζει. Στὸ ὄνειρό του βλέπει «ἄγγελον Κυρίου» , ποὺ τοῦ λέει : «Μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκα σου · τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν Ἁγίου» (Ματθ. α΄ 20).
 Εἶναι, λοιπόν, Μυστήριον Μέγα ἡ ἐνανθρώπησις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μυστήριο, ποὺ δὲν τὸ χωράει ὁ ἀνθρώπινος νοῦς. Μυστήριο, ὅμως, ποὺ μόνο μὲ τὴν πίστη μπορεῖ νὰ γίνῃ κατανοητό, μέχρις ἑνὸς σημείου βέβαια. Ὅσοι, κατὰ καιρούς, προσπάθησαν νὰ τὸ ἐξηγήσουν μὲ τὴν περιορισμένην δυνατότητα τοῦ μυαλοῦ τους, ἐναυάγησαν καὶ κατέληξαν σὲ αἱρέσεις, ποὺ γιὰ πολλὰ χρόνια ἐταλαιπώρησαν τὴν Ἐκκλησία.
-Γ-
 Μιὰ τέτοια αἵρεση εἶναι καὶ ὁ παπισμός. Γιατί, πέρα ἀπὸ τὸ ὅτι διακρίνεται γιὰ τὸν ὑπερφίαλο ἐγωϊσμό του, ἔχει ἀνακηρύξει τὸν πάπα ὡς Vicarius Cristi (Βικάριους Κρίστι), δηλαδὴ ἀντιπρόσωπο τοῦ Χριστοῦ στὴν Γῆ.
 Ἀλλὰ τὶ σχέση μπορεῖ νὰ ἔχῃ ὁ ταπεινὸς Ἰησοῦς, ποὺ «ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη» καὶ ποὺ γεννήθηκε καὶ ἔζησε τόσο ταπεινά, μὲ τὸν κοσμικὸ ἄρχοντα τοῦ Βατικανοῦ, ποὺ ζῇ μέσα στὴν χλιδὴ καὶ ποὺ συνταυτίζεται μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσία ; Μπορεῖ νὰ ἐκπροσωπῇ τὸν πρᾶο Ἰησοῦ τὸ Βατικανό, ποὺ μὲ τὶς ραδιουργίες καί, πρὸ παντός, μὲ τὴν σατανικῆς ἐμπνεύσεως «Οὐνία» ἔχει ἀναστατώσει καὶ συνεχίζει νὰ ἀναστατώνῃ τὸν Ὀρθόδοξο κόσμο ; Ἤ μὲ τὰ φοβερὰ ἐγκλήματα τῆς «Ἱερᾶς Ἐξετάσεως» καὶ τῶν λεγομένων «Σταυροφοριῶν» ; Ἤ, ἀκόμη, μὲ τὸν ἀπροκάλυπτο προσηλυτισμό, ποὺ ἀσκεῖ ἀνάμεσα στοὺς Ὀρθοδόξους λαούς ; Ὁ παπισμὸς μὲ τὴν ἐκτροπή του ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ἔγινε αἰτία νὰ προκληθῇ τὸν 16ον αἰῶνα τὸ μεγάλο σχίσμα τῶν Διαμαρτυρομένων, οἱ ὁποῖοι ἔχουν γίνει χίλια κομμάτια · καὶ οἱ ὁποῖοι ἔχουν φθάσει σὲ τέτοιο σημεῖο καταπτώσεως, ὥστε νὰ «χειροτονοῦν» γυναῖκες Ἱερεῖς καὶ Ἐπισκόπους, νὰ ὑποθάλπουν δὲ καὶ νὰ ἐνθαρρύνουν κάθε εἴδους σαρκικὴ ἐκτροπὴ καὶ ἀνωμαλία...
-Δ-
 Ἔτσι, λοιπόν, τὸ μυστήριο τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου, ἔφθασαν ἄνθρωποι ἀτελεῖς νὰ τὸ κάνουν ἀντικείμενο ἔρευνας μὲ τὰ ἀρρωστημένα μυαλά τους. Ἀντὶ νὰ προσκυνοῦν μὲ ταπείνωση  τὴν Γέννηση τοῦ Κυρίου, ἐπιτρέπουν στὸν ἐγωϊσμὸ καὶ στὴν ὑπερηφάνεια νὰ ἐρευνᾷ «τὸ ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον καὶ ἀγγέλοις ἄγνωστον Μυστήριον».
 Ἄς ἀφήσουμε, ὅμως, τοὺς ποικίλους αἱρετικοὺς κι’ ἄς παρακαλοῦμε τὸν Κύριο νὰ τοὺς φωτίζῃ γιὰ νὰ βροῦν τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας. Ἐμεῖς δέ, ποὺ ἔχουμε ἐλεηθῆ ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ ἀνήκουμε στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἄς ὑποδεχθοῦμε μὲ ταπείνωση καὶ μὲ καθαρὴ καρδιὰ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ποὺ «ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη» γιὰ τὴν σωτηρία μας. Μὲ ταπείνωση καὶ βαθειὰ χαρά, ἄς σπεύσουμε στοὺς Ἱεροὺς Ναούς μας, γιὰ ν’ ἀκούσουμε τὰ κατανυκτικὰ καὶ ὑπέροχα τροπάρια τῶν Χριστουγέννων καὶ νὰ κοινωνήσουμε «Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον» , ἐφ’ ὅσον, βεβαίως, ἔχουμε τὴν ἄδεια τοῦ Πνευματικοῦ μας.
 Χρόνια πολλά, εἰρηνικά, ἅγια καὶ εὐλογημένα. Ὅπως ἁρμόζει στοὺς Ὀρθοδόξους χριστιανούς.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
 Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Ἐγκύκλιος 135η: "Ἑπτὰ ὁλόκληρους μῆνες ¨ΟΧΙ¨ "







Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 5ῃ Ὀκτωβρίου 2009
 Ἀριθ.  Πρωτ. 84 
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  135η

 ΘΕΜΑ: Ἑπτὰ ὁλόκληρους μῆνες "ΟΧΙ".
            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
            Ἡ ἱστορία τοῦ Ἑλληνοϊταλικοῦ καὶ Ἑλληνογερμανικοῦ Πολέμου 1940-1941 εἶναι κατάφορτη ἀπὸ δόξα, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἀγωνιώδη προσπάθεια ἑνὸς λαοῦ νὰ ζήσῃ ἐλεύθερος ἤ νὰ πεθάνῃ ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων τοῦ χρέους ὑπὲρ  Πίστεως καὶ Πατρίδος. Καὶ νὰ σκεφθῇ κανείς, ὅτι τὸ διάστημα τοῦ πολέμου δὲν ἦταν οὔτε ἕνας, οὔτε δύο μῆνες, ἀλλὰ ἕνα ὁλόκληρο ἑπτάμηνο. Ἄρχισε τὸ πρωΐ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 μὲ τὴν ἐπίθεση ἐναντίον μας τῆς φασιστικῆς Ἰταλίας· συνεχίστηκε μὲ τὴν "ἐαρινὴ ἐπίθεση" τῶν Ἰταλῶν (9-25 Μαρτίου 1941) καὶ τὶς περιώνυμες μάχες γύρω ἀπὸ τὸ θρυλικὸ ὕψωμα 731, ποὺ τελικὰ ἔμεινε στὰ χέρια τῶν Ἑλλήνων, παρὰ τὶς λυσσώδεις  καὶ φονικὲς  προσπάθειες τῶν ἀντιπάλων νὰ τὸ καταλάβουν. Ἀκολούθησε ἡ γερμανικὴ ἐπίθεση στὶς 6 Ἀπριλίου 1941, ἐναντίον τῶν Ὀχυρῶν τῆς "Γραμμῆς Μεταξᾶ", ὅπου οἱ ἐλάχιστοι Ἕλληνες ὑπερασπιστές τους ἔγραψαν τὴν μοναδικὴ ἐκείνη ἐποποιΐα, γιὰ τὴν ὁποία καὶ οἱ ἴδιοι οἱ σκληροτράχηλοι Γερμανοὶ ἐξέφρασαν τὸν θαυμασμό τους. Στὴν συνέχεια, κατελήφθη ἡ Ἀθήνα, σὰν "ἀνοχύρωτη πόλη", ἀπὸ τὰ ναζιστικὰ στρατεύματα, στὶς 27 Ἀπριλίου 1941. Καὶ ἡ ἐπίθεση τοῦ "Ἄξονος" ἐτελείωσε μὲ τὴν θρυλικὴ "Μάχη τῆς Κρήτης", ποὺ ἄρχισε στὶς 20 Μαΐου καὶ ὡλοκληρώθηκε στὶς 30-31 Μαΐου 1941, μὲ τὴν κατάληψη τῆς Μεγαλονήσου ἀπὸ τοὺς Γερμανούς, οἱ ὁποῖοι, ὅμως ἐπλήρωσαν πανάκριβα τὴν «νίκη» τους, ἀφοῦ ἔχασαν χιλιάδες στρατιῶτες ἀπὸ τὸ ἐπίλεκτο σῶμα τῶν ἀλεξιπτωτιστῶν. Γιατὶ στὴν Κρήτη πολέμησαν ὄχι μόνο οἱ μικρὲς δυνάμεις τῶν συμμάχων Αὐστραλῶν καὶ Νεοζηλανδῶν, ἀλλὰ κυρίως οἱ ἴδιοι οἱ λεοντόκαρδοι Κρητικοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, νέοι καὶ γέροντες, μὲ ὅ,τι πρόχειρο ἕβρισκαν στὰ χωράφια τους. Ὑπῆρξε τόσο μεγάλη ἡ γερμανικὴ πανωλεθρία, ὥστε, ὁ ἴδιος ὁ Χίτλερ ἔδωσε ἐντολὴ νὰ μὴ χρησιμοποιηθῇ ξανὰ τὸ σῶμα τῶν ἀλεξιπτωτιστῶν σὲ ἐκτεταμένες ἐπιχειρήσεις. Ἦταν δὲ τέτοια ἡ λύσσα τῶν εἰσβολέων, ὥστε ὡς ἀντίποινα γιὰ τὶς τεράστιες ἀπώλειές τους, ἐξεθεμελίωσαν τὴν Κάνδανο καὶ προέβησαν στὶς πρῶτες ἐκτελέσεις στὸ χωριὸ Κοντομαρὶ τῶν Χανίων, γιὰ νὰ ἐκδικηθοῦν τοὺς ἡρωϊκοὺς Κρητικούς.
-Β-
            Λοιπόν, ἑπτὰ ὁλόκληρους μῆνες, ἡ Ἑλλάδα πολεμοῦσε γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ γιὰ τὴν ἐθνική της ὑπόσταση. Κι' αὐτό, ὅταν ὅλα τὰ εὐρωπαϊκὰ κράτη, μὲ προεξάρχουσα τὴν Γαλλία, ὑπετάγησαν σ' ἐλάχιστο χρονικὸ διάστημα στὴν βία καὶ στὸν "κεραυνοβόλο πόλεμο" τοῦ Χίτλερ. Ἡ Ἑλλάδα, χωρὶς καμμιὰ ἐξωτερικὴ βοήθεια, μὲ ἐπὶ πλέον ἀμείλικτο ἐχθρό της τὸν βαρὺ ἐκεῖνο χειμῶνα, ποὺ ἀχρήστεψε πολλοὺς στρατιῶτες μας μὲ τὰ κρυοπαγήματα, πολέμησε στὰ βουνὰ κι' ἔστησε τρόπαια στὴν Κορυτσᾶ, στὸ Ἀργυρόκαστρο, στοὺς Ἁγίους Σαράντα, στὴν Χειμάρρα. Πολέμησε στὶς θάλασσες · καὶ τὰ ὑποβρύχια "Παπανικολῆς", "Λάμπρος Κατσώνης" κ.ἄ. ἔγιναν ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τῶν ἰταλικῶν νηοπομπῶν, που ἐπιχειροῦσαν νὰ διασχίσουν τὸ Ἀδριατικὸ πέλαγος γιὰ νὰ φέρουν τρόφιμα καὶ πολεμοφόδια στοὺς Ἰταλούς, ποὺ ἐμάχοντο στὴν Ἀλβανία. Πολέμησε ἡ Ἑλλάδα· καὶ μὲ τὰ λίγα ἀεροπλάνα της διεξήγαγε τὶς καταπληκτικὲς ἐκεῖνες  ἀερομαχίες ,  οἱ ὁποῖες ἔτρεπαν  τὰ  ἰταλικὰ ἀεροπλάνα σὲ ἄτακτη φυγή ,  ἐνῷ πολλὰ τὰ
κατέρριπταν. Τὰ ὀνόματα τῶν θρυλικῶν ἀεροπόρων Μητραλέξη, Γιάνναρη, Κουζίγιαννη, Σακελλαρίου κ.ἄ. ἔχουν γραφῆ μὲ χρυσᾶ γράμματα στὶς δέλτους τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους.
-Γ-
            Ὅμως, σ' αὐτοὺς τοὺς ἑπτὰ κρίσιμους πολεμικοὺς μῆνες, ἡ Ἑλλάδα πολεμοῦσε καὶ στὰ μετόπισθεν. Ὁμάδες γυναικῶν ἔπλεκαν ἀσταμάτητα γάντια, κάλτσες, φανέλλες καὶ πουλόβερ, γιὰ τοὺς ἀγωνιστὲς τοῦ Μετώπου. Ἄλλες διεκπεραίωναν τὴν ἀλληλογραφία τῶν φαντάρων μας, ἑτοίμαζαν τὰ δέματα, ποὺ θὰ στέλνονταν στοὺς στρατιῶτες, ἔκαναν ἐπισκέψεις στὰ Νοσοκομεῖα γιὰ νὰ ψυχαγωγήσουν τοὺς τραυματίες, ἀλλὰ καὶ στὰ σπίτια, ποὺ εἶχαν προσφέρει ἕνα παιδί τους στὴν Πατρίδα, γιὰ νὰ παρηγορήσουν καὶ νὰ τονώσουν τὸ φρόνημα τοῦ ἀγωνιζομένου Λαοῦ.
            Ἀλλά, τὰ μετόπισθεν εἶχαν γίνει καὶ ἕνα στρατόπεδο προσευχῆς. Παρακλήσεις πρὸς τὴν Παναγία, Θεῖες Λειτουργίες καὶ ποικίλες δεήσεις ἦσαν στὴν ἡμερησία διάταξη. Κι' ἐρχόντουσαν σὲ παράλληλη πορεία μὲ τὸ ἔργο τῶν στρατιωτικῶν ἱερέων στὸ Μέτωπο, ποὺ χωρὶς νὰ ὑπολογίζουν τὶς τρομερὲς κακοκαιρίες καὶ τὶς βόμβες τοῦ ἐχθροῦ, ἐξομολογοῦσαν τοὺς στρατιῶτες μας, τοὺς κοινωνοῦσαν, τοὺς μετέδιδαν τὴν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀναπτέρωναν τὸ φρόνημα γιὰ τὴν νίκη καὶ τὴν δόξα.
 Ἀλήθεια !  Ἡ Ἐκκλησία μὲ τὸν ὑπεράξιο Προκαθήμενό της, τὸν ἀοίδιμο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος ΧΡΥΣΑΝΘΟ, ἔδινε, γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, δυναμικὰ τὸ «παρὼν» στὸν ὑπὲρ πάντων ἀγῶνα τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων. 
-Δ-
            Καὶ νά ! Γιορτάζουμε ξανὰ τὴν μεγαλειώδη ἐπέτειο τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940. Πῶς ὅμως ; Μὲ τὴν Βόρειο Ἤπειρο ἀδικαίωτη. Μὲ τὴν Κύπρο νὰ ἀντιμετωπίζῃ τὴν μόνιμη ἀπειλὴ τοῦ "Ἀττίλα". Μὲ τὸ Αἰγαῖο μας νὰ δέχεται τὶς προκλητικὲς "ἐπισκέψεις" τῶν τουρκικῶν πολεμικῶν ἀεροσκαφῶν. Μὲ τοὺς Τούρκους νὰ ὑποβλέπουν μονίμως τὴν Θράκη. Μὲ τοὺς Σκοπιανοὺς νὰ μᾶς προκαλοῦν ἰταμώτατα. Γιορτάζουμε σ'  ἕνα κλῖμα μιᾶς παγκόσμιας ἀναστατώσεως ἀπὸ τοπικούς πολέμους, ἀπὸ πυρκαϊές, σεισμούς, τυφῶνες καὶ ποικίλες καταστροφές · μὲ τὴν ἀνεργία καὶ τὴν φτώχεια νὰ καλπάζουν στὴν Χώρα μας καὶ διεθνῶς, καὶ τὴν τρομοκρατία ν' ἀπειλῇ ὅλο τὸ κόσμο.
            Γιορτάζουμε ; Ναί, γιορτάζουμε, δόξα τῷ Θεῷ ! Γιατὶ ὁ ἑορτασμὸς τοῦ Ἔπους τοῦ '40 μᾶς δίνει κουράγιο καὶ ἐλπίδες καὶ αἰσιοδοξία, ὅτι μὲ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ καὶ ὑπὸ τὴν σκέπη τῆς Παναγίας, θὰ 'ρθοῦν οἱ καλοὶ καὶ εὐλογημένοι καιροί. Ἀρκεῖ νὰ εἴμαστε καὶ νὰ μένουμε ἑνωμένοι καὶ μονοιασμένοι, ὅπως τότε, στὸ ἀλησμόνητο Σαράντα. Ψηλὰ οἱ καρδιές. Ψηλὰ οἱ Σημαῖες. Ὁ Χριστὸς νικάει. Ἡ Ἑλλάδα, ὅπως εἶπε ὁ Χαρίλαος Τρικούπης, "προώρισται νὰ ζήσῃ καὶ θὰ ζήσῃ", μὲ πρωτοπόρα τὰ νειᾶτα : τὰ μαθητικά, τὰ φοιτητικά, τὰ ἐργαζόμενα καὶ τὰ στρατευμένα νειᾶτα.
            Χρόνια πολλὰ σὲ ὅλους, ἅγια καὶ ἀγωνιστικά, ὅπως ἁρμόζει στοὺς ἀπογόνους τῶν ἡρώων τοῦ Ἔπους 1940-41.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

Ἐπιστολή πρός Ἀρχιεπίσκοπον περί Διαλόγου εἰς Κύπρο









Ἐν Δελβινακίῳ τῇ  25ῃ Σεπτεμβρίου 2009
Ἀριθ.  Πρωτ. 96
Ἐξ. ΕΠΕΙΓΟΝ


Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον
Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος
κ. κ. Ἱερώνυμον
Πρόεδρον Ἱερᾶς Συνόδου
Εἰς Ἀθήνας

             Μακαριώτατε Ἅγιε Πρόεδρε,
             Ἐξ ἐγκύρου πηγῆς ἐπληροφορήθην, ὅτι εἰς τὴν συνάντησιν τῶν Ἐπιτροπῶν «Διαλόγου» τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν, ἡ ὁποία θὰ πραγματοποιηθῇ εἰς Κύπρον τὸν προσεχῆ μῆνα Ὀκτώβριον, πρόκειται νὰ συζητηθῇ τὸ θέμα τοῦ πρωτείου καὶ τοῦ ἀλαθήτου τοῦ πάπα.
            Εἰδικώτερον ὡς πρὸς τὸ πρωτεῖον, ἐπίμονοι φῆμαι λέγουν ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι πρόκειται νὰ ἀποδεχθοῦν τὸ πρωτεῖον ὡς «πρωτεῖον τιμῆς» τοῦ πάπα, ὅπως καὶ ἦτο πράγματι, προτοῦ οἱ παπικοὶ ἀποσχισθοῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν. Ἐν τούτοις, ὅμως, ὁ πάπας θὰ συνεχίζῃ νὰ τὸ θεωρῇ ὡς «πρωτεῖον ἐξουσίας». Ὁπότε τὶ πρόκειται νὰ συμβῇ ; Θὰ ὑπάρξῃ, μήπως, κάποιος ἀπαράδεκτος συμβιβασμός ; Προσωπικῶς ἀδυνατῶ παντελῶς νὰ παραδεχθῶ τοιοῦτόν τι.
            Καὶ μὲ τὸ περιβόητον «ἀλάθητον» τὶ θὰ γίνῃ ;
            Φρονῶ, ὅθεν, Μακαριώτατε ὅπως : α) Γνωστοποιήσητε εἰς τὴν σεπτὴν Ἱεραρχίαν τὰ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα θὰ συγκροτοῦν τὴν Ὀρθόδοξον Ἐπιτροπὴν «Διαλόγου», ὥστε νὰ μὴ πάθωμεν τυχὸν νέον ἐξευτελισμόν, ὡς ἐκεῖνον τὸν ὁποῖον ὑπέστημεν πρό τινων ἐτῶν εἰς τὸ Μπάλαμεντ.  β) Γνωστοποιήσητε ἐὰν ἐδόθη εἰς τὰ μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς ἡ ὀρθή - ὀρθόδοξος κατευθυντήριος γραμμή, εἰς ἥν δέον νὰ παραμείνουν ἀμετακίνητα.
            Ἡ ἐνημέρωσις πρέπει νὰ γίνῃ ἀνυπερθέτως εἰς τὴν σεπτὴν Ἱεραρχίαν τὸ συντομώτερον δυνατὸν καὶ δὴ ἅμα τῇ ἐνάρξει τῶν ἐργασιῶν τοῦ Ἱεροῦ Σώματος.

            Τὰ γεγονότα τρέχουν. Ἡ ἀγωνία Κλήρου καὶ Λαοῦ ὁσημέραι αὐξάνεται. Σᾶς θερμοπαρακαλῶ, μὴ ἀδρανήσωμεν. «Οἱ καιροὶ οὐ μενετοί». Ἔχομεν μεγάλην εὐθύνην ἔναντι τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας.

            Ἐπὶ δὲ τούτοις,  Διατελῶ

Ἐλάχιστος ἐν Χριστῷ ἀδελφὸς
  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

Ἐγκύκλιος 134η:" «Ἀπ’ ἀγκάθι βγαίνει ῥόδο» (Ἅγ. Ἰωάννης ὁ ἐκ Κονίτσης)






Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 7ῃ Σεπτεμβρίου 2009
Ἀριθ.  Πρωτ.  83

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  134η

ΘΕΜΑ: «Ἀπ’ ἀγκάθι βγαίνει ρόδο»
       

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
            Εἶναι γνωστὴ ἡ παροιμία, ὅτι «ἀπ’ ἀγκάθι βγαίνει ρόδο». Καὶ χωρὶς κανεὶς νὰ πέφτῃ ἔξω, θὰ ἔλεγε ὅτι ταιριάζει κατ’ ἐξοχὴν στὸν Νεομάρτυρα Ἅγιο Ἰωάννη τὸν ἐκ Κονίτσης, ποὺ ἡ μνήμη του τελεῖται στὶς 23 Σεπτεμβρίου.
            Γιατὶ, ὅπως ὅλοι ξεύρουμε ὁ Ἰωάννης ἦταν, ἀρχικά, Τοῦρκος τὸ γένος καὶ μουσουλμάνος τὸ θρήσκευμα. «Ἐκ ρίζης δυσώδους προελθών», λέει ἕνα τροπάριο τῆς ἀκολουθίας του. «Δυσώδης», βρώμικη δηλαδή, ἡ καταγωγὴ καὶ ἡ πίστη του. Γιατὶ οἱ Ἕλληνες, ποὺ ἦσαν «ραγιάδες», δοῦλοι καὶ σκλάβοι στοὺς Τούρκους καὶ εἶχαν τραβήξει τὰ πάνδεινα τετρακόσια καὶ πλέον χρόνια, ἦταν φυσικὸ νὰ θεωροῦν τοὺς φοβεροὺς δυνάστες τους «ρίζα δυσώδη». Φόροι ἀβάσταχτοι, πιέσεις ἀνυπόφορες γιὰ ἐξισλαμισμούς, ἐκτελέσεις συνεχεῖς, φυλακίσεις καὶ μαρτύρια ἀνήκουστα, συνέθεταν τὰ βάσανα τῶν ὑποδούλων Ἑλλήνων. Καὶ ὄχι 10 καὶ 30 καὶ 50, ἀλλὰ 400 ὁλόκληρα χρόνια...
-Β-
            Ἀλλὰ μέσα σ’ αὐτὴ τὴν φοβερὴ καὶ ἄσχημη ἀτμόσφαιρα, στὰ τέλη τοῦ 18ου αἰῶνα, γεννήθηκε στὴν Κόνιτσα ἕνα τουρκόπουλο, ὁ Χασάν, γιὸς τοῦ Σέχη (ἀρχηγοῦ τῶν Δερβίσηδων) τῆς περιοχῆς.
            Γεννήθηκε «ἐκ ρίζης δυσώδους», κατ’ ἄνθρωπον βέβαια. Γιατὶ ὁ Θεὸς εἶχε τὸ δικό του σχέδιο γι’ αὐτὸ τὸ παιδί, ποὺ ὅταν ἔγινε ἔφηβος βρέθηκε, γιὰ ἄγνωστους λόγους στὸ Βραχώρι (σημερινὸ Ἀγρίνιο). Κι’ ἐκεῖ, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο φώτισε τὴν καρδιά του, ὥστε ν’ ἀκούσῃ τὴν πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Καλοῦ Ποιμένος, ὁ Ὁποῖος τοῦ ἔλεγε «ἀκολούθει μοι». Καὶ τὴν ἄκουσε τὴν πρόσκληση καὶ τὴν ἀποδέχθηκε. Χωρὶς ἀναβολή, πῆγε στὴν Ἰθάκη, ὅπου κατηχήθηκε  καὶ  βαπτίσθηκε ,  παίρνοντας  τὸ  ὄνομα Ἰωάννης.  Ἔτσι , ἐπέστρεψε στὸ Ἀγρίνιο, χριστιανὸς πιά. Ἐδημιούργησε χριστιανικὴ οἰκογένεια κι’ ἐργαζόταν ταπεινὰ σὰν «δραγάτης» (ἀγροφύλακας) στὸ χωριὸ «Μαχαλᾶς» (σημερινὸ ὄνομα Φυτεῖες) λίγο ἔξω ἀπὸ τὸ Ἀγρίνιο, ζῶντας μὲ συνέπεια τὴν χριστιανικὴ ζωή.
-Γ-
            Ὅμως, τώρα, ὁ Χριστὸς τοῦ κάνει νέα πρόσκληση : «Γίνου πιστὸς ἄχρι θανάτου, καὶ δώσω σοι τὸν στέφανον τῆς ζωῆς» (Ἀποκ, β΄ 10). Γιατὶ ἔπρεπε νὰ ἀντιμετωπίσῃ τὸ μαρτύριο, ποὺ τοῦ ἑτοίμαζε ὁ ἴδιος ὁ πατέρας του. Στὰ παρακάλια καὶ στὶς πατρικὲς ὑποσχέσεις, ὁ Ἰωάννης μένει ἀταλάντευτος, ὅπως ἀκλόνητος ὑπομένει καὶ τὰ μαρτύρια ποὺ ἀκολούθησαν, Ἔτσι, ἀναπόφευκτα ἦλθε τὸ τέλος. Ἡ ἀπόφαση ἦταν νὰ ἀποκεφαλισθῇ. Καὶ ἀποκεφαλίσθηκε στὶς 23 Σεπτεμβρίου 1814, ἐκεῖ ποὺ σήμερα ὑψώνεται μεγαλοπρεπὴς ὁ Ναὸς τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, στὸ Ἀγρίνιο. Στὴν χορεία τῶν Νεομαρτύρων, ποὺ ἀνέρχονται σὲ 2.500.000 (κατὰ τὰ χρόνια τῆς τουρκοκρατίας), προστέθηκε καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης, ποὺ ἐνῷ προῆλθε «ἐκ ρίζης δυσώδους», ἀναδείχθηκε, μὲ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ, μυρίπνοο ἄνθος τοῦ Παραδείσου.
-Δ-
            Αὐτὸν τὸν Ἅγιο γιορτάζει ἡ ἀκριτικὴ Κόνιτσα, ποὺ τὸν θεωρεῖ, καὶ δικαιολογημένα, δικό της Ἅγιο, συμπολίτη της. Οἱ ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις θὰ διεξαχθοῦν κατὰ τὸ ἀκόλουθο Πρόγραμμα :
 α) Τὴν Τρίτη, 22 Σεπτεμβρίου, στὶς 7 μ.μ., θὰ ψαλῇ Μέγας πανηγυρικὸς Ἑσπερινός, στὸν Ἱ. Ναὸ Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, στὸν ὁποῖο φυλάσσεται καὶ μέρος τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου.
 β) Τὴν Τετάρτη, 23 Σεπτεμβρίου, κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, θὰ τελεσθῇ ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία. Οἱ καταβασίες (ἡ «β΄ καμπάνα») θὰ ἀρχίσουν στὶς 8 τὸ πρωΐ.

            Ὅλοι πρέπει νὰ συναντηθοῦμε στὸν Ἱ. Ναὸ τοῦ Ἁγ. Κοσμᾶ γιὰ νὰ γιορτάσουμε μὲ χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση τὴν μνήμη τοῦ Ἁγίου μας.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009

Δελτίον Τύπου: Ψήφισμα Γενικοῦ Ἱερατικοῦ Συνεδρίου 2009







Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 28ῃ Αὐγούστου 2009
 Ἀριθ. Πρωτ. 82 

ΔΕΛΤΙΟN  ΤΥΠΟΥ

            Μέσα στὴν ἀναστάτωση τὴν ὁποία προκάλεσαν οἱ πρόσφατες πυρκαϊές, ποὺ κατέκαψαν τὴν Ἀνατολικὴ Ἀττικὴ καὶ ἄλλες περιοχὲς τῆς Πατρίδος μας, οἱ Ἐφημέριοι τῆς ἀκριτικῆς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης ἐπραγματοποίησαν τὸ 15ο Ἐτήσιο Συνέδριό τους στὴν . Μονὴ ΤαξιαρχῶνΓκούρας») κοντὰ στὸ Ἀηδονοχώρι Κονίτσης. Τὸ Συνέδριο, ποὺ τελοῦσε ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου κ. ΑΝΔΡΕΟΥ, ἦταν πραγματικὰ ἕνα νησάκι γαλήνης, προσευχῆς, πνευματικῆς ἀνατάσεως καὶ γόνιμου προβληματισμοῦ, μὲ σπουδαῖες εἰσηγήσεις  γύρω ἀπὸ τὰ θέματα καὶ τὶς ἀλήθειες  τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπέναντι στὸν Μονοφυσιτισμὸ καὶ τὸν Παπισμό.

            Τὸ Συνέδριο διήρκεσε δύο (2) ἡμέρες : Πέμπτη 27 καὶ Παρασκευὴ 28 Αὐγούστου. Τὸ πρωΐ τῆς Πέμπτης οἱ αἰδεσιμώτατοι πατέρες συναντήθηκαν στὴν Ἱ. Μονὴ Μολυβδοσκέπαστης, ὅπου τελέσθηκε τρισάγιο ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου κυροῦ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ. Στὴν συνέχεια μετέβησαν στὴν Ἱ. Μονὴ Ταξιαρχῶν («Γκούρας»). Μετὰ τὴν τέλεση τοῦ ἁγιασμοῦ ἀκολούθησε ἡ εἰσήγηση :  «Τὶ εἶναι οἱ Μονοφυσῖτες», ἐνῷ τὸ ἀπόγευμα ἔγιναν ἄλλες δύο εἰσηγήσεις μὲ θέμα ἡ πρώτη «Τὸ σχίσμα τοῦ 1054 μ.Χ.» καὶ ἡ δεύτερη «Ἡ Σύνοδος Φεράρας Φλωρεντίας καὶ ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός». Μετὰ ἀπὸ κάθε Εἰσήγηση ἀκολουθοῦσε συζήτηση, ἡ ὁποία βοηθοῦσε σημαντικὰ στὴν βαθύτερη κατανόηση τῶν θεμάτων.

            Τὸ Συνέδριο ἔκλεισε μὲ τὴν Θ. Λειτουργία καὶ τὸ μνημόσυνο τῶν κεκοιμημένων (κατὰ τὸ τελευταῖο ἔτος) Ἐφημερίων, καθὼς καὶ μὲ ἐξαιρετικὰ ἐνδιαφέρουσες συζητήσεις γύρω ἀπὸ τὴν πρακτικὴ ἀντιμετώπιση ἱερατικῶν θεμάτων, ἐνῷ προσεφέρθη, ὡς εὐλογία, ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη καλλιτεχνικὸ τεῦχος καὶ ὡραία εἰκόνα τοῦ Νεομάρτυρος Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἐκ Κονίτσης. Στὸ τέλος, οἱ αἰδεσιμώτατοι σύνεδροι ἐνέκριναν ὁμοφώνως τὸ ἀκόλουθο

Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α

            « 1) Ἐκφράζουμε τὴν ὀδύνη μας, ἀλλὰ καὶ τὴν συμπάθεια καὶ συμπαράστασή μας πρὸς τοὺς κατοίκους τῶν περιοχῶν, ποὺ ἐπλήγησαν ἀπὸ τὶς πρόσφατες καταστροφικὲς πυρκαϊές.

            2) Διαδηλώνουμε τὴν ἐμμονή μας στὰ δόγματα καὶ στὴν πίστη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τὴν ὁποία , μὲ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, διακονοῦμε.
            3) Διακηρύσσουμε τὴν ἀπόλυτη ἀντίθεσή μας πρὸς τὶς συμπροσευχὲς μὲ τοὺς ἑτεροδόξους, σύμφωνα μὲ τὴν ἐπιταγὴ τῶν Ἱερῶν Κανόνων.
            4) Ἀγωνιοῦμε γιὰ τὸ μέλλον τῆς Παιδείας μας, ποὺ ἐνῷ ἔχει βγάλει ἀπὸ τὰ Σχολεῖα τοὺς Πνευματικοὺς καὶ τείνει νὰ καταργήσῃ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ἀντίθετα ἔχει ἀποφασίσει νὰ εἰσαγάγῃ τὴν σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση στὰ παιδιὰ τοῦ δημοτικοῦ σχολείου. Φοβούμαστε ὅτι τὸ τελευταῖο αὐτὸ θὰ ἐπιφέρῃ μεγάλη φθορὰ στὰ Ἑλληνόπουλα γιατί, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, εἶναι πρόβλημα τεράστιο καὶ τὸ ποιὸς θὰ διδάξῃ τὸ «μάθημα» αὐτό, γιὰ τὸ ὁποῖο πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι εἶναι, ἀποκλειστικά, θέμα τῶν γονέων.
            5) Ἀπευθύνουμε θερμοτάτη ἔκκληση πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς Βορειοηπειρῶτες νὰ μείνουν ἑνωμένοι καὶ μονοιασμένοι μπροστὰ στὶς δόλιες μεθοδεύσεις τῶν Ἀλβανῶν καὶ τῶν «Τσάμηδων».
            6) Χαιρετίζουμε τοὺς Κυπρίους  ἀδελφοὺς καὶ τοὺς διαβεβαιώνουμε ὅτι τοὺς περιβάλλουμε μὲ ἀμέριστη τὴν ἀγάπη μας.  Τέλος,
            7) Ὑποβάλλουμε τὰ βαθύτατα σεβάσματά μας πρὸς τὸ σεπτὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, γιὰ τὸ ὁποῖο θερμὰ προσευχόμεθα, ὥστε νὰ δώσῃ ὁ Θεὸς αἴσια λύση στὰ πολλὰ καὶ δυσεπίλυτα προβλήματά του ».
(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως). 

Δευτέρα 17 Αυγούστου 2009

Ἐγκύκλιος 133η: "Ὁ Ἐθνοϊερομάρτυρας Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ἐπίκαιρος ὅσο ποτέ"







Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 17ῃ Αὐγούστου 2009
Ἀριθ. Πρωτ. 75
 ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  133η
             ΘΕΜΑ: Ὁ Ἐθνοϊερομάρτυρας Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ἐπίκαιρος ὅσο ποτέ.
            
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
              Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος καὶἘθναποστόλου Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ μᾶς φέρνει στὴν σκέψη ὄχι μόνο τὸ τεράστιοἔργο ποὺ ἐπετέλεσε στὰ χρόνια τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς, μὰ καὶ τὴν σύγχρονηπορεία τοῦ Ἔθνους μας, τὸ ὁποῖο βρίσκεται σὲ μιὰ ἰδιαίτερα κρίσιμη καμπή.
            Ἀναλογίζεται, δηλαδή, κανεὶς ποιὸςἦταν καὶ τὶ ἦταν ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς : Ἕνας ταπεινὸς καὶ ἀκτήμων ἁγιορείτης Μοναχός,ποὺ δὲν εἶχε  δεύτερο ράσο οὔτε ὑλικὰμέσα ἀπ' αὐτὰ πού, συνήθως, ἐντυπωσιάζουν τοὺς ἀνθρώπους, καθὼς ὁ ἴδιοςἐβεβαίωνε λέγοντας, ὅτι "δὲν ἔχω μήτε σακκούλα, μήτε σπίτι, μήτε κασέλλα,μήτε ἄλλο ράσο ἀπὸ αὐτὸ ὁποὺ φορῶ, ἀλλὰ ἀκόμη παρακαλῶ τὸν Κύριόν μου μέχριτέλους τῆς ζωῆς μου νὰ μὲ ἀξιώσῃ νὰ μὴν ἀποκτήσω σακκούλα, διότι ὡσὰν κάμωἀρχὴν νὰ παίρνω ἄσπρα, εὐθὺς ἔχασα τοὺς ἀδελφούς μου καὶ δὲν ἠμπορῶ καὶ τὰ δύο,ἤ τὸν Θεὸν ἤ τὸν διάβολον" (Διδαχὴ Α΄ ). Εἶχε δὲ τὸ ταπεινὸ φρόνημα, καὶτο ἔλεγε στοὺς ἀκροατὲς τῶν κηρυγμάτων του, ὅτι "ὄχι μόνον δὲν εἶμαι ἄξιοςνὰ σᾶς διδάξω, ἀλλὰ μήτε τὰ ποδάρια σας νὰ φιλήσω. Διότι ὁ καθένας ἀπὸ λόγουςσας εἶναι τιμιώτερος ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμον" (Διδαχή Α΄ ).
-Β-
            Αὐτὸ τὸ πίστευμά του τὸ ζοῦσε κιόλαςὁ Ἅγιός μας. Ἔτσι γίνεται, πρέπει νὰ γίνεται, ὑπόδειγμα γιὰ τοὺς ἑκάστοτεκυβερνῆτες τῆς Πατρίδας μας καὶ γιὰ ὅσους διαχειρίζονται τὰ κοινά. Κι' ὄχι μόνογιὰ τοὺς λαϊκούς, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς κληρικοὺς καὶ τοὺς Μοναχούς. Γιατὶ κάποιοιξέχασαν τὴν ἀποστολή τους καὶ ξέφυγαν πολὺ ἀπὸ τὸν τίμιο καὶ εὐθὺ δρόμο τοῦκαθήκοντος...
            Τοὺς τελευταίους καιροὺς πολλὰσκάνδαλα - κυρίως οἰκονομικῆς φύσεως - συντάραξαν τὴν Πολιτεία καὶ τὴν Ἐκκλησίακαὶ κλόνισαν συνειδήσεις. Ἡ μανία τοῦ πλουτισμοῦ ὤθησε κάποιους σὲ πράξειςπαράνομες, σὲ "μίζες", σὲ "λαδώματα", σὲ καταθέσεις  χιλιάδων καὶ ἑκατομμυρίων ΕΥΡΩ, σὲ ἀγορὲςὑπερπολυτελῶν κατοικιῶν, σὲ μιὰ ζωὴ ξέφρενης σπατάλης καὶ κούφιας ἐπιδείξεως.Κι' ὅλα αὐτά, ὅταν πολλοὶ νέοι παραμένουν ἄνεργοι καὶ μεγάλος ἀριθμὸςσυμπολιτῶν μας ζῇ κάτω ἀπὸ τὰ ὅρια τῆς φτώχειας.
-Γ-
            Ἀλλὰ καὶ ἐξ ἐπόψεως πνευματικῆς τὰπράγματα δὲν πᾶνε καλλίτερα. Πολλοί, κατ' ἐπίφαση καὶ κατ' ὄνομα λέγονταιὀρθόδοξοι. Ζοῦν καὶ ἐργάζονται καὶ πολιτεύονται σὰν ἄθεοι καὶ εἰδωλολάτρες,γιατὶ στὴν ζωή τους κυριαρχεῖ ὁ αἰσθησιασμὸς καὶ ἡ σαρκολατρεία. Σύνθημά τουςεἶναι τὸ "φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνήσκομεν" (Α΄ Κορ. ιε΄32). Νὰ φᾶμε, νὰ πιοῦμε, νὰ διασκεδάσουμε, γιατὶ ὅπου νἆναι πεθαίνουμε. Κι'ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει πίστη στὴν ἄλλη ζωή, ὅλα τελειώνουν στὸν τάφο...   Ἔτσι, λοιπόν, εἶναι φυσικὸ νὰ κυριαρχῇ σὲ   κάποιους  τὸ  σύνθημα: " ἅρπαξε νὰ φᾷςκαὶ κλέψε νἄχῃς ". Γι' αὐτὸ ἡ ἀνηθικότητα ἔχει πάρει διαστάσεις καὶ τὰδιαζύγια ἔχουν κατακόρυφα αὐξηθῇ, ἐνῷ οἱ ἀμβλώσεις - σύμφωνα μὲ τοὺς εἰδικούς -ξεπερνοῦν τὶς 300.000 τὸν χρόνο. Ἀκόμη, και ἡ κάθε μορφῆς ἐγκληματικότηταπαρουσιάζει ἔξαρση. Φόνοι, κλοπές, ληστεῖες, ἐγκλήματα, διακίνηση ναρκωτικῶν,βομβιστικὲς ἐπιθέσεις καὶ ἐμπρησμοὶ ἀναγράφονται στὸ καθημερινὸ ἀστυνομικὸδελτίο. Σ' αὐτὸ συμβάλλει, κατὰ πολύ, καὶ ἡ παρουσία στὴν Χώρα ἑνὸς ὑπερβολικὰμεγάλου καὶ ἀνεξέλεγκτου, ἐν πολλοῖς, πλήθους λαθρομεταναστῶν ἀπὸμουσουλμανικές, κυρίως, χῶρες, οἱ ὁποῖοι, μαζὶ μὲ τὴν φτώχεια τους, ἔχουν φέρεικαὶ τὴν παραβατικότητα στὴν συμπεριφορά τους. Φυσικά, ὄχι ὅλοι, ἀλλά, πάντως,μιὰ σημαντικὴ μερίδα ἀπ' αὐτούς.
-Δ-
            Εἶναι, ἑπομένως, ἐξαιρετικὰ ἐπίκαιροτὸ μήνυμα, ποὺ μᾶς φέρνει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός : "Τοῦτο σᾶς λέγω καὶσᾶς παραγγέλω · κἄν ὁ οὐρανὸς νὰ κατεβῇ κάτω, κἄν ἡ γῆ νὰ ἀνεβῇ ἐπάνω, κἄν ὅλοςὁ κόσμος νὰ χαλάσῃ, καθὼς μέλλει νὰ χαλάσῃ, σήμερον, αὔριον, νὰ μὴ σᾶς μέλῃ τὶἔχει νὰ κάμῃ ὁ Θεός. Τὸ κορμί σας ἄς τὸ καύσουν, ἄς τὸ τηγανίσουν · τὰ πράγματάσας ἄς σᾶς τὰ πάρουν · μὴ σᾶς μέλλει · δώσατέ τα · δὲν εἶναι ἰδικά σας. Ψυχὴκαὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζονται. Αὐτὰ τὰ δύο ὅλος ὁ κόσμος νὰ πέσῃ, δὲν ἠμπορεῖνὰ σᾶς τὰ πάρῃ, ἐκτὸς καὶ τὰ δώσετε μὲ τὸ θέλημά σας. Αὐτὰ τὰ δύο νὰ τὰφυλάγετε, νὰ μὴ τὰ χάσετε" (Διδαχή Δ΄). Καὶ προσθέτει αὐτὰ τὰ βαρυσήμαντα: "Πρέπει καὶ ἡμεῖς, ἀδελφοί μου, νὰ στοχασθῶμεν τὶ εἴμεθα, δίκαιοι ἤἁμαρτωλοί ; Καὶ ἀνίσως εἴμεθα δίκαιοι, καλότυχοι καὶ τρισμακάριοι. Ἀνίσως δὲκαὶ εἴμεθα ἁμαρτωλοί, πρέπει τώρα ὁποὺ ἔχομεν καιρὸν νὰ μετανοήσωμεν ἀπὸ τὰκακὰ καὶ νὰ πράξωμεν τὰ καλά. Ἡ κόλασις μᾶς καρτερεῖ · πότε θὰ μετανοήσωμεν ;Ὄχι αὔριον, μεθαύριον καὶ τοῦ χρόνου, ἀλλ' αὐτὴν τὴν ὥραν. Διότι δὲν ἠξεύρομενἕως αὔριον τὶ ἔχομεν νὰ πάθωμεν. Ὁ Χριστὸς μᾶς λέγει νὰ εἴμεθα πάντοτε ἕτοιμοι.Πόσον κακὸν πρᾶγμα εἶνε, χριστιανοί μου, νὰ πέσῃ ὁ ἄνθρωπος εἰς ἁμαρτίαν καὶ νὰμὴ μετανοήσῃ !  Στοχασθῆτε !"(Διδαχὴ Δ΄)
-Ε-
            Δικαιολογημένα, λοιπόν, ἡ ἀκριτικήμας Μητρόπολη ἑορτάζει καὶ πανηγυρίζει τὴν ἱερὰ μνήμη τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ στόν, ἐνΚονίτσῃ, φερώνυμο περικαλλῆ Ναό. Θὰ μετάσχουν καὶ ἄλλοι Σεβασμιώτατοι Ἱεράρχες,ποὺ ἀγαποῦν καὶ εὐλαβοῦνται τὸν Ἅγιό μας. Θὰ εἶναι οἱ Ἱερεῖς μας, οἱ Ἀρχὲς τοῦΝομοῦ Ἰωαννίνων, πολιτικὲς καὶ στρατιωτικές. Καί, βέβαια, οἱ χριστιανοὶ τῆςἘπαρχίας μας, ἀλλὰ καὶ ἄλλοι φιλάγιοι ἀδελφοὶ ἀπὸ ἄλλες περιοχές, ὅπως γίνεταικάθε χρόνο. Τὸ Πρόγραμμα τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων ἔχει ὡς ἑξῆς :
            α) Τὴν Κυριακή, 23 Αὐγούστου(παραμονὴ τῆς Ἑορτῆς) , στὶς 7 μ.μ.θὰ τελεσθῇ ὁ Μέγας Ἑσπερινός.Στὴν συνέχεια θὰ πραγματοποιηθῇ ἡ καθιερωμένη Λιτανεία τοῦ ἱεροῦ Λειψάνου καὶτῆς Εἰκόνος τοῦ Ἁγίου, μέχρι τὴν κεντρικὴ πλατεῖα, ὅπου θὰ ἀναπεμφθῇ δέηση.
            β) Τὴν Δευτέρα, 24 Αὐγούστου(κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς), ὁ ὄρθρος θὰ ἀρχίσῃ στὶς 7 τὸ πρωῒ καὶ οἱκαταβασίες στὶς 7.30 καὶκατόπιν θὰ τελεσθῇ πολυαρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία.
            Χρόνια πολλά, ἅγια, εὐλογημένα.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὉΔρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  ΑΝ Δ Ρ Ε Α Σ

Σάββατο 15 Αυγούστου 2009

Ἐγκύκλιος 132α: "Τὰ θέματα τοῦ Ἔθνους στὴν Παναγία μας"

 
 
 
 
 
 
Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 15ῃ Αὐγούστου 2009
Ἀριθ. Πρωτ. 74
  ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 132α 

ΘΕΜΑ: Τὰ θέματα τοῦ Ἔθνους στὴν Παναγία μας.

 Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
 Τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος ἔχει μιὰ ἰδιαίτερη ἀγάπη καὶ εὐλάβεια πρὸς τὸ πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Τὴν θεωρεῖ Μητέρα του καὶ Προστάτη καὶ Βοηθό του, καὶ στὶς καλές, ἀλλὰ, κυρίως, στὶς δύσκολες στιγμὲς τῆς πολυκύμαντης ἱστορίας του.
 Ὄχι μόνο στὴν ὑπερχιλιόχρονη Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία, μὰ καὶ στὰ τετρακόσια καὶ πεντακόσια χρόνια τῆς ἀπαίσιας καὶ φοβερῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς, ἡ Θεοτόκος ἦταν ἡ καταφυγὴ καὶ ἡ ἐλπίδα τῶν χριστιανῶν. Γιατί, ἄν «ἐν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν» ἐφύλαξε, ὅμως «ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπε». Μὲ τὴν ἀναχώρησή της ἀπὸ τὸν παρόντα κόσμο, ἔγινε πολὺ πιὸ δραστικὴ ἡ βοήθεια καὶ ἡ μεσιτεία της στὰ μικρὰ ἤ μεγάλα προβλήματα τῶν ἀνθρώπων, ἀφοῦ, ὅπως εἶναι γνωστὸ, «πολὺ ἰσχύει δέησις μητρὸς πρὸς εὐμένειαν δεσπότου». Ὁ Δεσπότης Χριστὸς ἀκούει πάντοτε μὲ εὐμένεια τὴν Μητέρα Του, ἡ ὁποία δέεται καὶ παρακαλεῖ γιὰ τὸν κάθε πιστό γιὰ τὴν οἰκογένεια καὶ τὴν κοινωνία, ποὺ συχνὰ ταλαιπωροῦνται ἀπὸ τὴν κακότητα, τὴν ἀπλησία, τὴν ἀδικία καὶ τὴν ἐγκληματικὴ μανία, ποὺ προκαλοῦν «πονηροὶ ἄνθρωποι καὶ γόητες», «πλανῶντες καὶ πλανώμενοι» (Β΄ Τιμ. γ΄13).
-Β-
 Ὑπάρχουν , ὅμως, καὶ σοβαρὰ θέματα, ποὺ ἀπασχολοῦν ἔντονα τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος. Τὸ  Κυπρικακό, ἡ Θράκη, τὸ Σκοπιανό, τὸ Αἰγαῖο, καί, βέβαια, τὸ Βορειοηπειρωτικό, ποὺ τοὺς τελευταίους καιροὺς βρίσκεται σὲ μιὰ ἰδιαίτερα κρίσιμη καμπή. Ἀκόμη, εἶναι ἡ ὑπογεννητικότητα, ποὺ μαζὶ μὲ τὶς ἐγκληματικὲς ἐκτρώσεις συνιστοῦν τὸ περιλάλητο δημογραφικὸ πρόβλημα. Εἶναι οἱ κραυγαλέες κοινωνικὲς ἀδικίες, ποὺ ξεσηκώνουν τὶς διάφορες ὁμάδες σὲ ἀπεργιακὲς κινητοποιήσεις μέ, κατὰ κανόνα, δίκαια αἰτήματα. Ἔτσι ἔρχεται συχνὰ στὴν σκέψη μας ὁ εὐαγγελικὸς λόγος : "ὅς μὲν πεινᾷ ὅς δὲ μεθύει" (Α΄ Κορ. ια΄ 21). Εἶναι, ἀκόμη, τὰ τυχερὰ παιχνίδια, στὰ ὁποῖα παρασύρονται ἀρκετοί, ἐνῷ, ἐξ αἰτίας τους παρατηροῦνται ἀτασταλίες καὶ καταχρήσεις, προκειμένου νὰ ἐξευρεθῇ τὸ ἀπαραίτητο γιὰ τὸν παμφάγο"τζόγο" χρῆμα...
 Τοὺς τελευταίους καιροὺς ἔχει πάρει τὶς διαστάσεις πραγματικῆς θεομηνίας ἡ - μέσῳ, κυρίως, τοῦ διαδικτύου - διακίνηση τῆς παιδικῆς πορνογραφίας, γιὰ τὴν ὁποία διατίθενται καὶ διακινοῦνται τεράστια χρηματικὰ ποσά, ἐνῷ οἱ ληστεῖες τραπεζῶν, ταμιευτηρίων καὶ σπιτιῶν, κυρίως στὰ μεγάλα ἀστικὰ κέντρα, ἀλλὰ καὶ τὰ ποικίλα ἐγκλήματα καὶ  δολοφονίες  ἔχουν αὐξηθῆ σὲ βαθμὸ πολὺ ἀνησυχητικό.  Τέλος , ἡ  διακίνηση μεγάλων  ποσοτήτων   ναρκωτικῶν , ἡ  περίπου  ἀνεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση  καὶ ἡ ξεχαρβαλωμένη, γενικῶς, Παιδεία, συνιστοῦν μερικὰ ἀπὸ τὰ βασικώτερα προβλήματα τῆς Πατρίδας μας.
-Γ-
 Ὅπως εἶναι φυσικὸ καὶ ἑπόμενο, ὅλα αὐτὰ προκαλοῦν ἀγωνία καὶ ἀβεβαιότητα γιὰ τὸ παρόν, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ μέλλον. Τὰ ἐρωτήματα, πολλά : Τὶ γίνεται ; Πῶς καὶ γιατὶ φθάσαμε ὥς ἐδῶ ; Γιατὶ ἀντιμετωπίζονται ὅλα μὲ ἀδράνεια ἤ καὶ μὲ ἐξοργιστικὴ ἀδιαφορία. Πῶς θὰ ξεπεραστοῦν τὰ ἀδιέξοδα ; Εὔλογη καὶ δικαιολογημένη, ἐν πολλοῖς, ἡ ἀγωνία τῶν χριστιανῶν μας. Καὶ ἰδιαίτερα ἐκείνων, ποὺ ὡς οἰκογενειάρχες μεγαλώνουν παιδιὰ μέσα σ' αὐτὸ τὸ ἀλλοπρόσαλλο καὶ ἀβέβαιο κλῖμα.
 Μέχρι σ' ἕνα βαθμό, συμμεριζόμαστε τὶς ἀνησυχίες καὶ τὴν ἀγωνία τῶν χριστιανῶν μας, ἄν, μάλιστα, ληφθῇ ὑπ' ὄψιν καὶ ἡ ἀνεργία, ποὺ μαστίζει πολλοὺς νέους ἀνθρώπους, καὶ ἡ οἰκονομικὴ στενότητα.
 Ὅμως, ἄς μὴ τὸ ξεχνᾶμε, ἀδελφοί μου. Οἱ χριστιανοὶ ἔχουμε Μητέρα μὲ πολλὴ στοργὴ καὶ ἀγάπη πρὸς ὅλους μας. Ἔχουμε τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τὴν Παναγία μας. Καὶ σ' Αὐτὴν μποροῦμε πάντοτε, κάθε ὥρα καὶ στιγμή, νὰ καταφεύγουμε καὶ νὰ ζητοῦμε τὴν βοήθεια καὶ τὴν μεσιτεία Της.
-Δ-
 Ἰδιαίτερα, ἐν τούτοις, στὴν ὁλονύκτια Ἀγρυπνία, ποὺ γίνεται τὸ βράδυ τῆς 14ης πρὸς τὴν 15η Αὐγούστου, στὴν πανάρχαια Μονὴ τῆς Μολυβδοσκέπαστης. Ὅλη τὴ νύκτα, κάτω ἀπὸ τὸν ἔναστρο οὐρανό, μὲ τὶς γλυκύφθογγες ψαλμωδίες, τὴν εὐωδία τοῦ θυμιάματος καὶ τὶς ποικίλες ἀκολουθίες, ποὺ ἡ μία διαδέχεται τὴν ἄλλη, μὲ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, ἔχουμε μιὰ μοναδικὴ εὐκαιρία ἐκτενοῦς καὶ θερμῆς προσευχῆς, χωρὶς νὰ μᾶς πιέζουν ὁ χρόνος, οἱ βιοτικὲς μέριμνες καὶ οἱ ποικίλοι προσωπικοὶ ἤ οἰκογενειακοὶ περισπασμοί. Ἄς μὴ ξεχνᾶμε δέ, ὅτι μαζί μας συμπροσεύχεται καὶ ὁ ἀοίδιμος Μητροπολίτης ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, τοῦ ὁποίου ὁ ἁπλοῦς καὶ ἀπέριττος τάφος εὑρίσκεται - σύμφωνα μὲ τὴν δική του ἐπιθυμία - μέσα στὸν περίβολο τῆς Μονῆς. Ἐκεῖνος εἶχε καθιερώσει τὴν Ἀγρυπνία. Καὶ εἶχε κάνει τὴν Μολυβδοσκέπαστη ἕνα στρατόπεδο προσευχῆς κι' ἕνα μετερίζι γερὸ γιὰ τοὺς μεγάλους ἀγῶνες του ὑπὲρ τοῦ Ἔθνους καὶ τῆς Βορείου Ἠπείρου.
- Ε-
 Ἡ Ἀγρυπνία θὰ ἀρχίσῃ στὶς 9 τὸ βράδυ τῆς 14ης Αὐγούστου καὶ θὰ λήξῃ στὶς 5.30 - 6 τὸ πρωΐ τῆς 15ης Αὐγούστου μὲ τὴν πρώτη, ἀρχιερατική, Θεία Λειτουργία. Σὲ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς Ἀγρυπνίας καὶ στὴν πρώτη Θεία Λειτουργία θὰ χοροστατήσῃ καὶ θὰ προστῇ, ἀντίστοιχα, ὁ Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  κ. ΑΝΔΡΕΑΣ.
 Ἀργότερα, θὰ τελεσθῇ καὶ δεύτερη Θεία Λειτουργία.
 Θὰ σᾶς περιμένω ὅλους, γιὰ νὰ δώσουμε ἕνα βροντερὸ "παρών" ἐνάντια στὴν κρισιμότητα καὶ στὴν πνευματικὴ "μιζέρια" τῶν καιρῶν.

 Χρόνια πολλά, ἅγια, εὐλογημένα. Ἡ Παναγία βοήθεια καὶ σκέπη μας.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

 Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Δελτίον Τύπου: ΝΤΡΟΠΗ! (Νέα Δολοφονία Αστυνομικοῦ)






Ἐν Δελβινακίῳ τῇ  17ῃ Ἰουνίου 2009 

Ἀριθ. Πρωτ. 71

 ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

 Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,

ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :

  «Προτοῦ ἀκόμη νὰ σβήσῃ ὁ ἀπόηχος ἀπὸ τὴν κηδεία τοῦ δολοφονηθέντος Κονιτσιώτη ἀστυνομικοῦ Σπυρίδωνος Θεοδώρου, ἰδού, σήμερα, 17 Ἰουνίου 2009, νέα δολοφονία ἀστυνομικοῦ, τὸ πρωΐ, στὴν καρδιὰ τῆς Ἀθήνας.

            Ἐκφράζω τὴν βαθύτατη ὀδύνη μου καὶ τὰ θερμὰ συλλυπητήριά μου πρὸς τὴν οἰκογένεια τοῦ θύματος, ἀλλὰ καὶ πρὸς τὴν Ἑλληνικὴ Ἀστυνομία. Δυστυχῶς, ἡ Πολιτεία συνεχίζει νὰ κωφεύῃ στὶς ἐκκλήσεις μας νὰ λάβῃ μέτρα γιὰ τὴν προστασία καὶ τὴν περιφρούρηση τοῦ κύρους τῆς Ἀστυνομίας. Κι’ ἐνῷ ἡ Ἑλλάδα βρίσκεται, γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ στὴν φοβερὴ δίνη τῶν πυρκαϊῶν, ἡ Κυβέρνηση ἀσχολεῖται μὲ τὴν μείωση τῆς στρατιωτικῆς θητείας, δημαγωγῶντας ἀσύστολα καὶ ἀποβλέποντας στὴν ἄγρα μερικῶν ψήφων. Μιὰ μόνο λέξη ἁρμόζει γιὰ τὴν περίσταση :  Ν Τ Ρ Ο Π Η !

            Εἶναι καιρὸς νὰ ξυπνήσουμε ἀπὸ τὴν ἀπραξία μας καὶ νὰ μὴν ἐπιτρέψουμε νὰ παραδοθῇ ἡ Χώρα στὴν ἐγκληματικὴ μανία τῶν ἀναρχικῶν δολοφόνων. Τὸ ξαναλέω πρὸς κάθε κατεύθυνση : “Ὡς ἐδῶ καὶ μὴ παρέκει.  Φτάνει πιά” ».

  (Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως)